Erbo-de-Sant-Antòni
Epilobium hirsutum
Onagraceae
Noms en français : Epilobe hirsute, Epilobe à grandes fleurs..
Descripcioun :Grando planto (> 1 m) de canau e di relarg umide, bèn drecho, bourrihudo, emé de gràndi flour pourpalo. Aquéli s'atrobon pas tant grosso dins lis àutri meno d'Epilobium. De nouta lis estigmato que soun en crous. Flouris de jun à setèmbre.
Usanço :Li jouìni fuèio podon èstre manjado en ensalado o cuecho. Ei couneigudo peréu pèr sougna li mau de tèsto e sarié bono pèr ajuda la som.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Epilobium hirsutum L., 1753
Paiolo
Imperata cylindrica
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Impérata cylindrique.
Descripcioun :Grando gramenouso que trachis dins la sablo en ribo de mar o de ribiero, s'atrobo souvènt coutrìo emé la cano-de-Ravenno. Li fueio soun longo e rede emé uno lingueto ciliado. Fai uno poulido paumo en formo d'espigo de 8 à 20 cm, e di proun sedouso. Douno de coulounìo bonodi si rizoumo pouderous.
Usanço :Counèissèn pas d'usanço particulié en Prouvènço. La meno roujo "Rubra", de Chino, es utilisado dins la couagulacioun dóu sang e contro d'ùni malautié.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Imperata
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 20 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Sablo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Imperata cylindrica (L.) Räusch., 1797